Hello, after a game post, today I am here again with a post that will make you think. Today we will talk about thorns. You did not hear wrong, thorns, all the thorns in our lives. I can hear you saying what the hell are you talking about incublus, but wait, you will get it.

We all meet thorns from the moment we are born. Some of us are pricked when we are little babies, some of us when we are older. But sooner or later we meet thorns, I don't think there is a human being who has never been pricked by a thorn before. I am talking about both physically and in terms of challenges in our lives.

We can characterize the challenges in our lives as thorns, these challenges prepare us for life and make us who we are. We all have days when we are short of cash, days when we don't feel psychologically well, days when we are at the bottom of depression. These days are thorns and they hurt, some of them hurt a lot and they make us squirm, but when those days pass we change and we are ready to do whatever we can to make sure that those thorns don't hurt us again. Who would let the same thorn prick their hand twice?

Yes, no one would knowingly let it happen, but it does happen to us unknowingly. And the same thorn can come back in a sharper form. In that case, we must not lose our calm. Of course, you can't just watch the blood flow, you can use band-aids. After stopping the blood, life goes on. What if the thorn had never pricked our hand?

I don't think that would be a good idea. Thorns are a fact of life. The earlier we meet these difficulties, the earlier we are prepared for life. The later you get these thorns, the more blood you lose because you don't know what to do in the face of challenges you have never faced before. A 10-year-old who started cooking at the age of 10 will know what to do if he leaves food on the stove until he is 18, but someone who has never cooked before will have no idea. Unfortunately, we can't learn everything in life from YouTube videos. Although I have seen a lot of very useful YouTube channels lately.

source

That's why some people never had any difficulties as a child, but when they grow up, the realities of life hurt them a lot. They have no idea how to find a way out. I honestly want to raise my own child by teaching them some things when they are young, so that they are not one of those people who are stunned when they face these challenges. I didn't encounter many thorns as a child and they hurt me more when I grew up. So I also wrote this post based on an experience.

I hope that the thorns in your life or in the lives of everyone you love appear at the right moment and hurt as much as they should when they should hurt. They don't drag you down a very bad path. Thank you so much for reading, take care and have a great day!

TR

Merhaba, bir oyun postundan sonra bugün yine sizleri düşündürecek bir postla aranızdayım. Bugün dikenler üzerine konuşacağız. Yanlış duymadınız, dikenler, hayatımızdaki bütün dikenler. İçinizden "neden bahsediyorsun incublus?" dediğinizi duyar gibiyim ama bekleyin, anlayacaksınız.

Hepimiz doğduğumuz andan itibaren dikenlerle tanışırız. Bazılarımıza küçük bir bebekken batarlar, bazılarımıza daha büyükken. Ama eninde sonunda dikenlerle tanışırız, daha önce hayatında diken batmamış bir insan var mı zannetmiyorum. Söylediğim şey hem fiziksel olarak hem de hayatımızdaki zorluklar olarak geçerli.

Hayatımızdaki zorlukları dikenler olarak nitelendirebiliriz, bu zorluklar bizi hayata hazırlar ve bizi biz yapan şeylerdir. Hepimizin nakit sıkıntısı çektiği günler olmuştur, psikolojik olarak kendimizi iyi hissetmediğimiz hatta depresyonun en dibinde olduğumuz günler. Bu günler birer dikendir ve canımızı yakarlar, bazıları çok yakar ve bizleri kıvrandırır ama o günler geçtiğinde değişiriz ve o dikenlerin bir daha canımızı yakmaması için elimizden geleni yapmaya hazır oluruz. Kim aynı dikenin eline iki defa batmasına izin verir ki?

Evet, bilerek kimse buna izin vermez ama bilmeden başımıza geldiği de olur. Üstelik aynı diken daha keskin bir biçimde de karşımıza çıkabilir. Bu durumda sakinliğimizi kaybetmemeliyiz. Tabi ki akan kanı öylece seyredemezsiniz yara bantları kullanabilirsiniz. Kanı durdurduktan sonra hayat devam ediyor. Peki diken elimize hiç batmasaydı?

Bunun iyi bir fikir olduğunu zannetmiyorum. Dikenler hayatın gerçekleridir. Bu zorluklarla ne kadar erken tanışırsak hayata o kadar erken hazırlanırız. Bu dikenler size ne kadar geç batarsa o kadar çok kan kaybedersiniz çünkü daha önce karşılaşmadığınız zorluklar karşısında ne yapacağınızı bilemezsiniz. 10 yaşında yemek yapmaya başlamış biri yemeği ocakta unuttuğunda ne yapması gerektiğini 18 yaşına kadar öğrenir ama hiç yemek yapmamış birinin buna dair fikri olamaz. Maalesef hayattaki her şeyi Youtube videolarından öğrenemeyiz. Son zamanlarda çok faydalı pek çok Youtube kanalı görsem de.

source

Bu yüzden bazı insanlar çocukken hiçbir zorluk yaşamadığında büyüdüğünde hayatın gerçekleri çok canlarını acıtıyor. Nasıl bir yol bulmaları gerektiğine dair hiçbir fikirleri olmuyor. Ben açıkçası kendi çocuğumu daha küçükken bazı şeyleri öğreterek yetiştirmek istiyorum ki bahsettiğim zorluklarla karşılaştığında afallayan insanlardan olmasın. Ben çocukken çok fazla dikenle karşılaşmadım ve bu dikenler büyüdüğümde daha çok canımı yaktı. Yani bu postu bir tecrübeye dayanarak da yazdım.

Umarım sizin ya da sevdiğiniz herkesin hayatındaki dikenler karşısına doğru anda çıkar ve acıtması gerektiği anda acıtması gerektiği kadar acıtır. Sizi çok kötü yollara doğru sürüklemez. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim, kendinize iyi bakın ve harika bir gün geçirin!