Hello, today is the last day of Eid al-Adha, and I've had a few exhausting days. Eid al-Adha is a religious holiday celebrated by Muslims. You can find details about it online. As I've grown older, I've noticed that holidays feel less like holidays. They feel more like a constant rush.

---

The first day of the holiday is spent dealing with meat. It’s not a pleasant time for me because I don’t like eating red meat. Especially the raw smell of the meat really bothers me. Actually, I like eating hamburgers and kebabs, but I don’t know, the smell of raw meat upsets my stomach. The second day is spent visiting our relatives and family friends. This is a bit more enjoyable for me. I enjoy visiting elderly people, learning from their life experiences, and listening to the stories they tell. Sometimes, a single thing they say can change my perspective on life. Some of the houses I visit have beautiful views. You can see a few of them in this post. I try to find the best angle, but it's not always easy.

Then you spend time at home, and guests come to your house. You spend time with relatives who come from far away. Thanks to the holidays, I get to see people I haven't seen in years, which is wonderful. It's a shame I didn't take photos with all of them. I realized I don't have any photos with some people I really love. I'm not someone who enjoys being in photos, but sometimes I regret not taking enough. These could have been beautiful memories to cherish in the future.

My grandfather and grandmother came to visit us, and I think this is my favorite photo from the holiday. The phone in my hand looks a bit odd. This is partly my fault, but also partly the fault of the person taking the photo. I always tell people how to pose when taking photos, but the people taking my photos don’t seem to care. Can I teach them? I don’t think so.

Even though I don't really like Turkish coffee, I drank a lot of it during the holiday. When guests come over, we serve them chocolate and coffee. My mom always makes a cup for me too. I think it's a strong coffee. It has a much nicer aroma when it's with milk.

One of the most tiring aspects of the holiday is the children. They ring the doorbell 10 times and ask for candy. Every time, I tell them that ringing once is enough, but I guess they don't listen or understand. That's why I give nicer candy to the children who ring the doorbell only once. Maybe they see it as a reward, right?

Since I’m thinking of this post as a daily journal, I should mention this too. Yesterday, while trying to answer my phone in a drowsy state, I stepped on the charger and broke it. I’ll have to buy a new one. It’s really bad that they don’t sell these in the village. I need to order one as soon as possible, lol. Misfortunes knock on your door when you least expect them. I hope nothing else happens to me and this isn’t a precursor to something worse.

Thank you for reading, I hope you enjoyed it. How have your recent days been? Feel free to share in the comments. See you in the next post!

TR

Merhaba, bugün kurban bayramının son günü ve yorucu birkaç gün geçirdim. Kurban bayramı müslümanların kutladığı dini bir bayram. Detaylarını internetten araştırıp bulabilirsiniz. Büyüdükçe bayramların daha az bayram gibi hissettirdiğini fark ettim. Daha çok sürekli koşuşturmaca gibi.

---

Bayramın ilk günü et ile uğraşmakla geçiyor. Benim için hoş zamanlar değil çünkü ben kırmızı et yemeyi sevmiyorum. Hele o etin çiğ kokusu beni çok rahatsız ediyor. Aslında hamburger ve kebap yemeyi seviyorum ama bilmiyorum çiğ et kokusu midemi rahatsız ediyor. İkinci gün ise akrabalarımızı ve aile dostlarımızı ziyaret etmekle geçiyor. Bu benim için biraz daha keyifli. Yaşlı insanları ziyaret etmeyi seviyorum, onların hayat tecrübesinden faydalanmayı, anlattıkları hikayeleri dinlemeyi seviyorum. Bazen söyledikleri tek bir şey hayata bakış açımı değiştirebiliyor. Ziyaret ettiğim bazı evlerin manzaraları çok güzel. Bu gönderide birkaç tanesini görebilirsiniz. En iyi açıyı bulmaya çalışıyorum ama bu her zaman kolay değil.

Daha sonra evde zaman geçiriyorsunuz ve sizin evinize misafirler geliyor. Uzaktan gelen akrabalarınızla zaman geçiriyorsunuz. Birkaç yıldır görmediğim insanları bayramlar sayesinde görebiliyorum, harika bir şey. Onların hepsiyle fotoğraf çekmemiş olmam ne kötü. Çok sevdiğim bazı insanlarla hiç fotoğrafım olmadığını fark ettim. Genel olarak fotoğraf karelerinde bulunmayı seven bir insan değilim ama bazen yeterince fotoğraf çekmediğim için pişman oluyorum. Bunlar gelecekte hatırlanacak güzel anılar olabilirdi.

Dedem ve babaannem bizi ziyarete geldi ve sanırım bayramdan favori karem bu. Elimde telefon çok garip görünüyor. Bu biraz benim hatam ancak biraz da fotoğrafı çeken kişinin hatası. Ben her zaman fotoğraf çekerken insanlara nasıl pozlar vermesi gerektiğini söylüyorum ancak benim fotoğrafımı çeken insanlar bunu hiç umursamıyor. Onları eğitebilir miyim? Zannetmiyorum.

Türk kahvesi içmeyi çok sevmesem de bayramda çok fazla kahve içtim. Misafirler geldiği zaman onlara çikolata ve kahve ikram ediyoruz. Annem her zaman benim için de bir fincan koyuyor. Bence ağır bir kahve. Sütlü olduğu zaman çok daha güzel bir aroması oluyor.

Bayramın en yorucu yanlarından biri de çocuklar. Zilinize 10 defa basıyorlar ve şeker istiyorlar. Her seferinde sadece 1 kere basmanın yeterli olduğunu söylüyorum ama galiba dinlemiyorlar ya da anlamıyorlar. Ben de bu yüzden zile bir defa basan çocuklara daha güzel şekerler veriyorum. Belki bunu bir ödül olarak görürler değil mi?

Bu gönderiyi günlük gibi düşündüğüm için bundan da bahsetsem iyi olur. Dün uykulu bir şekilde çalan telefonumu açmak isterken şarj aletinin üzerine bastım ve kırıldı. Yenisini almam gerekecek. Köyde bunlardan bir tane satılmıyor olması çok kötü. Bir an önce sipariş vermeliyim lol. Aksilikler hiç beklemediğiniz anda kapınızı çalar. Umarım başıma başka bir şey gelmez ve bu bir öncü sarsıntı değildir.

Okuduğunuz için teşekkür ederim, umarım beğenmişsinizdir. Sizin son günleriniz nasıl geçiyor? Yorumlarda benimle paylaşabilirsiniz. Bir sonraki gönderide görüşmek üzere!