Silence / En List Fantastic 777 / Sessizlik / Trliste Fantastik777 / ( ENG-TR )

Hello,

The most beautiful value of time is revealed when you lose yourself among beauties. I am writing this sentence as a living person. I try to improvise my life, especially in the summer. I can say that the atmosphere of my environment determines where and when I spend time.

In the summer, someone from my family definitely comes to visit me. This summer, like last summer, my brother, his wife and children came to me for a vacation for ten days. I am most happy that they prefer the Mediterranean as a holiday destination. Last year, another friend accompanied us. This year, we sought his absence a lot.

My brother works as a teacher at the Ministry of National Education. His wife also works in the commercial banking department of a private bank. They have two children aged 6 and 8 years. I also undertake the task of taking their children, who love the sea very much, to walk and put them into the sea.

Children were very afraid of the sea when they were little. But after they started coming to Antalya every summer, they started to get used to the sea. I remember when I was afraid of the sea, my father used to make me watch the sea from afar. Then he would take my hand and show the children playing by the sea. It had only one purpose. He also taught me to love the sea. It was successful too.

I took my brothers to Kaş, one of the most beautiful places in Antalya. We stayed there for two days in hostels. We paid 2500 TL for a two-night hostel. I will also share about our adventures in Kaş in my future articles.

My brothers stayed with me for about ten days. When they left, I was alone at home. When my nephews, who were constantly walking around the house and joking with each other, were gone, the silence in the house made me feel a bitter pain. Someone who lives alone must be used to it, but this time I had different feelings. It turns out that I longed for the laughing voices, the conversation at home, the table sitting together.

For the captain who does not know in which port to anchor, life reflects its difficulties in his heart. I realized for a moment that I had experienced this. Was it true? Am I tired of the freedom that living alone gives me? I thought. For a long time, I felt good in a life with children, parents.

When I looked back to myself, I saw that memories were only in time. But we have one more opportunity. Using the future tense for good memories.

As our Triliste community, our fantastic777 adventure continues. I'm sure we all have memories of the past, dreams for the future and good hopes for life. Everything gets better when shared. I wish you all a good week ahead.
Merhabalar,

Zamanın en güzel değeri, kendini güzellikler arasında kaybettiğinde ortaya çıkar. Bu cümleye yaşayan biri olarak yazıyorum. Özellikle yazın hayatımı doğaçlama yaşamaya çalışıyorum. Nerde ne zaman vakit geçireceğimi, bulunduğum ortamın atmosferi belirliyor, diyebilirim.

Yaz ayı içinde mutlaka ailemden birileri beni ziyarete gelirler. Bu yaz da geçen yaz olduğu gibi Abim, eşi ve çocukları on günlüğüne tatil için bana geldiler. Tatil bölgesi olarak Akdeniz'i tercih etmeleri en çok da beni mutlu ediyor. Geçen sene bize bir arkadaşımız daha eşlik etmişti. Bu sene onun yokluğunu çok aradık.

Abim Milli Eğitim Bakanlığın da öğretmen olarak çalışıyor. Eşi de özel bir bankada ticari bankacılık bölümünde görev yapıyor. 6 ve 8 yaşlarında iki çocukları var. Denizi çok seven çocuklarını gezdirme ve denize sokma görevini de ben üstleniyorum.

Çocuklar, küçükken denizden çok korkuyorlardı. Ama her yaz Antalya'ya gelmeye başladıktan sonra denize de alışmaya başladılar. Hatırlıyorum da ben denizden korktuğum da babam bana uzaktan denizi seyrettirirdi. Sonra elimden tutar deniz kenarında oynayan çocukları gösterirdi. Tek bir amacı vardı. O da bana denizi sevdirmeyi öğretmekti. Başarılı da oldu.

Abimleri, Antalya'nın en güzel yerlerinden biri olan Kaş ilçesine götürdüm. Orada iki gün pansiyonlarda kaldık. İki gecelik pansiyon için 2500 TL ödedik. Kaş'ta yaşadığımız maceralardan ileri yazılarımda ayrıca paylaşacağım.

Abimler bende yaklaşık on gün kaldılar. Onlar gidince evde yalnız kaldım. Evin içinde sürekli dolaşan ve birbirine şaka yapan yeğenlerim gidince, evdeki sessizlik, içime buruk bir acı hissettirdi. Yalnız yaşayan birinin buna alışık olması lazım ama, bu sefer farklı duygular içine girdim. Meğer ben gülen seslere, evdeki sohbete, birlikte oturulan sofraya özlem duymuşum.

Hangi limanda demir atacağını bilmeyen kaptana hayat, zorluklarını yüreğine yansıtır. Bir an bunu yaşamış olduğumu fark ettim. Doğru muydu? Yalnız yaşamanın bana kazandırdığı özgürlükten sıkılmış olabilir miyim? Diye düşündüm. Uzun bir zamandır, içinde çocuklar anne ve baba olan bir hayatın içinde kendimi iyi hissetmiştim.

Kendi kendime geriye dönüp baktığım da, anıların sadece zamanda kaldığını gördüm. Ama bizim bir fırsatımız daha var. O da güzel anılar için gelecek zamanı kullanmak.

Trliste topluluğumuz olarak fantastik777 serüven maceramız devam ediyor. Eminim hepimizin geçmişe dönük biriktirdiği anıları, geleceğe yönelik hayalleri ve yaşama dair güzel umutları olduğunu tahmin ediyorum. Her şey paylaşıldıkça güzelleşiyor. Hepinize şimdiden iyi haftalar diliyorum.