Łeba - a Polish seaside town. PL-ENG.

PL:

Łeba to niewielkie miasto w województwie pomorskim, położone nad Morzem Bałtyckim, u ujścia rzeki Łeby, pomiędzy jeziorami Łebsko i Sarbsko. Mieszka w nim na codzien zaledwie ok. 3700 mieszkańców, jest jednym z najpopularniejszych letnich kurortów w Polsce. Co roku odwiedza je kilkaset tysięcy turystów. Słynie z szerokich, czystych plaż, unikatowych w Europie ruchomych wydm i wyjątkowego mikroklimatu.

Osada rybacka istniała tu już w średniowieczu, ale prawdziwy „żywy” obraz dawnej Łeby został dosłownie pochłonięty przez piasek. W XIV–XVII wieku ogromne wydmy wędrujące z zachodu zasypały stary port i całą starą część miasta (tzw. Stara Łeba). Ruiny kościoła św. Mikołaja do dziś można zobaczyć na dnie jeziora Łebsko – wystają z wody jedynie w okresach niższego stanu wód.

Współczesna Łeba została założona w 1574 roku nieco dalej na wschód. W XIX wieku odkryto tu borowinę i źródła solankowe, co dało początek uzdrowisku. Po II wojnie światowej miasto dynamicznie się rozwinęło jako ośrodek turystyczny. 

Coraz więcej osób odkrywa Łebę jesienią i zimą. Burze, sztormy, puste plaże i zachodzące nad wydmami słońce tworzą przyjemny klimat.

Mnie osobiście Łeba bardzo nie zachwyciła, być może spedziłem tam zbyt mało czasu, bo byliśmy tylko na jeden dzień i noc. Mówię o tym, ponieważ znam osoby, które regularnie jeżdżą do Łeby od wielu lat. Być może tak jak w wielu przypadkach trzeba poczuć specjalną więź do jakiegoś miejsca, dzięki miłym wspomnieniom. Piasek wydawał się dziwnie bardziej miękki niż w innych nadmorskich miejscowościach, których byłem. W nocy natomiast, na uliczkach było kolorowo co sprzyjało przyjemnej aurze podczas spaceru.

ENG:

Łeba is a small town in the Pomeranian Voivodeship, located on the Baltic Sea, at the mouth of the Łeba River, between Lakes Łebsko and Sarbsko. With a population of only about 3,700, it is one of the most popular summer resorts in Poland. Hundreds of thousands of tourists visit it annually. It is renowned for its wide, pristine beaches, shifting sand dunes, unique in Europe, and its unique microclimate.

A fishing settlement existed here as early as the Middle Ages, but the true "living" image of Łeba's past was literally swallowed by sand. In the 14th–17th centuries, enormous sand dunes migrating from the west buried the old port and the entire old part of the town (known as Old Łeba). The ruins of St. Nicholas' Church can still be seen at the bottom of Lake Łebsko – they only emerge from the water during periods of low water levels. 

Modern Łeba was founded in 1574, a little further east. In the 19th century, mud and brine springs were discovered here, giving rise to a health resort. After World War II, the town rapidly developed as a tourist center. 

More and more people are discovering Łeba in autumn and winter. Storms, empty beaches, and the sun setting over the dunes create a pleasant atmosphere. 

Personally, Łeba didn't impress me much. Perhaps I didn't spend enough time there, as we were only there for a day and night. I mention this because I know people who have been going to Łeba regularly for many years. Perhaps, as in many cases, you need to feel a special connection to a place, thanks to fond memories. The sand seemed strangely softer than in other seaside towns I've visited. At night, however, the streets were colorful, which contributed to the pleasant aura during the walk.

PL:

W centrum Łeby znajduje się to zabytkowy element historyczny jakim jest pręgierz, który pełnił funkcję publicznego miejsca egzekucji kar za drobne przestępstwa. Jest  to drewniany słup, do którego przykuwano skazanych - zazwyczaj za oszustwa, kradzieże czy naruszenia norm społecznych - na chłostę, piętnowanie lub pohańbienie na oczach mieszkańców. Służył jako środek odstraszający i symbol sprawiedliwości miejskiej, przypominając o konsekwencjach łamania prawa.

ENG:

In the center of Łeba, there's a historic landmark: the pillory, which served as a public execution site for minor offenses. It's a wooden post to which those convicted—usually for fraud, theft, or violations of social norms—were chained to be flogged, branded, or humiliated in full view of the town's residents. It served as a deterrent and a symbol of urban justice, reminding them of the consequences of breaking the law.