Zieleń, czyli wiosna idzie

Lubię wiosnę. Jest kilka powodów. Po pierwsze jest więcej słońca i jest ciepło, a ja bardzo nie lubię marznąć. Po drugie uwielbiam moment kiedy przyroda budzi się do życia. Fascynują mnie pąki a następnie ta świeża zieleń dopiero co rozwiniętych liści. Później to już nie ta sama zieleń. Tylko na samym początku jest taka... hmm... tylko jedno słowo mi tu pasuje... soczysta.
Lubię kwitnące drzewa owocowe, najbardziej chyba czereśnie.

Posadziłam szczypior, bazylię i rzeżuchę. Wpatruję się kilka razy dziennie w te kiełki przebijające się przez ziemię. Patrzę ile urosły. I mam przez chwilę taką myśl, że mogłabym być ogrodnikiem, ale potem uświadamiam sobie, że nie wystarczy zasiać i patrzeć jak rośnie. Dlatego staram się mieć w domu tylko niewymagające rośliny, które w razie czego potrafią same o siebie zadbać.

Na przykład mam dwa kwiatki, które rosną w jednej doniczce. Nie rozsadzałam ich. Uznałam, że dopóki się wzajemnie nie zwalczają to niech sobie tak rosną. Żyworódka postanowiła sama wyjść z tego związku i rośnie trochę jakby obok doniczki, a ostatnio nawet mi zakwitła.

Zatem czekam na więcej słońca, wiecej pąków i więcej zieleni. Już chcę wyjść z tej szarej strefy.